szept I
bezdźwięczny, cichy głos słyszany tylko z bliska
[Niebo i ziemia] wszczęli rozmowę tajemną, Tłumacząc swe uczucia w westchnieniach tłumionych, Szeptach, szmerach i słowach na wpół wymówionych (VIII) Różne stąd wnioski tworzył stojący przy płocie Cywun, co przyszedł zdawać sprawę o robocie, I pisarz prowentowy w szeptach z ekonomem (VIII). Idzie jakby przez rózgi śród szeptów i drwinek (XII)
Czlowiek ↔ Czlowiek jako istota spoleczna ↔ Życie społeczne ogólnie ↔ Język ↔ Mówienie ↔ Działania głosem, wyrażanie myśli